અથ વિંશઃ સર્ગઃ
સ તાં પરિવૃતાં દીનાં નિરાનન્દાં તપસ્વિનીમ્ ।
સાકારૈર્મધુરૈર્વાક્યૈર્ન્યદર્શયત રાવણઃ॥૧॥
માં દૃષ્ટ્વા નાગનાસોરુગૂહમાના સ્તનોદરમ્ ।
અદર્શનમિવાત્માનં ભયાન્નેતું ત્વમિચ્છસિ ॥૨॥
કામયે ત્વાં વિશાલાક્ષિ બહુમન્યસ્વ માં પ્રિયે ।
સર્વાઙ્ગગુણસમ્પન્ને સર્વલોકમનોહરે ॥૩॥
નેહ કેચિન્મનુષ્યા વા રાક્ષસાઃ કામરૂપિણઃ।
વ્યપસર્પતુ તે સીતે ભયં મત્તઃ સમુત્થિતમ્ ॥૪॥
સ્વધર્મો રક્ષસાં ભીરુ સર્વદૈવ ન સંશયઃ।
ગમનં વા પરસ્ત્રીણાં હરણં સમ્પ્રમથ્ય વા ॥૫॥
એવં ચૈવમકામાં ત્વાં ન ચ સ્પ્રક્ષ્યામિ મૈથિલિ ।
કામં કામઃ શરીરે મે યથાકામં પ્રવર્તતામ્ ॥૬॥
દેવિ નેહ ભયં કાર્યં મયિ વિશ્વસિહિ પ્રિયે ।
પ્રણયસ્વ ચ તત્ત્વેન મૈવં ભૂઃ શોકલાલસા ॥૭॥
એકવેણી ધરાશય્યા ધ્યાનં મલિનમમ્બરમ્ ।
અસ્થાનેઽપ્યુપવાસશ્ચ નૈતાન્યૌપયિકાનિ તે ॥૮॥
વિચિત્રાણિ ચ માલ્યાનિ ચન્દનાન્યગરૂણિ ચ ।
વિવિધાનિ ચ વાસાંસિ દિવ્યાન્યાભરણાનિ ચ ॥૯॥
મહાર્હાણિ ચ પાનાનિ શયનાન્યાસનાનિ ચ ।
ગીતં નૃત્યં ચ વાદ્યં ચ લભ માં પ્રાપ્ય મૈથિલિ ॥૧૦॥
સ્ત્રીરત્નમસિ મૈવં ભૂઃ કુરુ ગાત્રેષુ ભૂષણમ્ ।
માં પ્રાપ્ય હિ કથં વા સ્યાસ્ત્વમનર્હા સુવિગ્રહે ॥૧૧॥
ઇદં તે ચારુ સઞ્જાતં યૌવનં હ્યતિવર્તતે ।
યદતીતં પુનર્નૈતિ સ્રોતઃ સ્રોતસ્વિનામિવ ॥૧૨॥
ત્વાં કૃત્વોપરતો મન્યે રૂપકર્તા સ વિશ્વકૃત્ ।
નહિ રૂપોપમા હ્યન્યા તવાસ્તિ શુભદર્શને ॥૧૩॥
ત્વાં સમાસાદ્ય વૈદેહિ રૂપયૌવનશાલિનીમ્ ।
કઃ પુનર્નાતિવર્તેત સાક્ષાદપિ પિતામહઃ॥૧૪॥
યદ્યત્પશ્યામિ તે ગાત્રં શીતાંશુસદૃશાનને ।
તસ્મિંસ્તસ્મિન્પૃથુશ્રોણિ ચક્ષુર્મમ નિબધ્યતે ॥૧૫॥
ભવ મૈથિલિ ભાર્યા મે મોહમેતં વિસર્જય ।
બહ્વીનામુત્તમસ્ત્રીણાં મમાગ્રમહિષી ભવ ॥૧૬॥
લોકેભ્યો યાનિ રત્નાનિ સમ્પ્રમથ્યાહૃતાનિ મે ।
તાનિ તે ભીરુ સર્વાણિ રાજ્યં ચૈવ દદામિ તે ॥૧૭॥
વિજિત્ય પૃથિવીં સર્વાં નાનાનગરમાલિનીમ્
જનકાય પ્રદાસ્યામિ તવ હેતોર્વિલાસિનિ ॥૧૮॥
નેહ પશ્યામિ લોકેઽન્યં યો મે પ્રતિબલો ભવેત્ ।
પશ્ય મે સુમહદ્વીર્યમપ્રતિદ્વન્દ્વમાહવે ॥૧૯॥
અસકૃત્સંયુગે ભગ્ના મયા વિમૃદિતધ્વજાઃ।
અશક્તાઃ પ્રત્યનીકેષુ સ્થાતું મમ સુરાસુરાઃ॥૨૦॥
ઇચ્છ માં ક્રિયતામદ્ય પ્રતિકર્મ તવોત્તમમ્ ।
સુપ્રભાણ્યવસજ્જન્તાં તવાઙ્ગે ભૂષણાનિ હિ ॥૨૧॥
સાધુ પશ્યામિ તે રૂપં સુયુક્તં પ્રતિકર્મણા ।
પ્રતિકર્માભિસંયુક્તા દાક્ષિણ્યેન વરાનને ॥૨૨॥
ભુઙ્ક્ષ્વ ભોગાન્યથાકામં પિબ ભીરુ રમસ્વ ચ ।
યથેષ્ટં ચ પ્રયચ્છ ત્વં પૃથિવીં વા ધનાનિ ચ ॥૨૩॥
લલસ્વ મયિ વિસ્રબ્ધા ધૃષ્ટમાજ્ઞાપયસ્વ ચ ।
મત્પ્રસાદાલ્લલન્ત્યાશ્ચ લલતાં બાન્ધવસ્તવ ॥૨૪॥
ઋદ્ધિં મમાનુપશ્ય ત્વં શ્રિયં ભદ્રે યશસ્વિનિ ।
કિં કરિષ્યસિ રામેણ સુભગે ચીરવાસિના ॥૨૫॥
નિક્ષિપ્તવિજયો રામો ગતશ્રીર્વનગોચરઃ।
વ્રતી સ્થણ્ડિલશાયી ચ શઙ્કે જીવતિ વા ન વા ॥૨૬॥
ન હિ વૈદેહિ રામસ્ત્વાં દ્રષ્ટું વાપ્યુપલભ્યતે ।
પુરો બલાકૈરસિતૈર્મેઘૈર્જ્યોત્સ્નામિવાવૃતામ્ ॥૨૭॥
ન ચાપિ મમ હસ્તાત્ત્વાં પ્રાપ્તુમર્હતિ રાઘવઃ।
હિરણ્યકશિપુઃ કીર્તિમિન્દ્રહસ્તગતામિવ ॥૨૮॥
ચારુસ્મિતે ચારુદતિ ચારુનેત્રે વિલાસિનિ ।
મનો હરસિ મે ભીરુ સુપર્ણઃ પન્નગં યથા ॥૨૯॥
ક્લિષ્ટકૌશેયવસનાં તન્વીમપ્યનલઙ્કૃતામ્ ।
ત્વાં દૃષ્ટ્વા સ્વેષુ દારેષુ રતિં નોપલભામ્યહમ્ ॥૩૦॥
અન્તઃપુરનિવાસિન્યઃ સ્ત્રિયઃ સર્વગુણાન્વિતાઃ।
યાવત્યો મમ સર્વાસામૈશ્વર્યં કુરુ જાનકિ ॥૩૧॥
મમ હ્યસિતકેશાન્તે ત્રૈલોક્યપ્રવરસ્ત્રિયઃ।
તાસ્ત્વાં પરિચરિષ્યન્તિ શ્રિયમપ્સરસો યથા ॥૩૨॥
યાનિ વૈશ્રવણે સુભ્રુ રત્નાનિ ચ ધનાનિ ચ ।
તાનિ લોકાંશ્ચ સુશ્રોણિ મયા ભુઙ્ક્ષ્વ યથાસુખમ્ ॥૩૩॥
ન રામસ્તપસા દેવિ ન બલેન ચ વિક્રમૈઃ।
ન ધનેન મયા તુલ્યસ્તેજસા યશસાપિ વા ॥૩૪॥
પિબ વિહર રમસ્વ ભુઙ્ક્ષ્વ ભોગાન્
	ધનનિચયં પ્રદિશામિ મેદિનીં ચ ।
મયિ લલ લલને યથાસુખં ત્વં
	ત્વયિ ચ સમેત્ય લલન્તુ બાન્ધવાસ્તે ॥૩૫॥
કુસુમિતતરુજાલસન્તતાનિ
	ભ્રમરયુતાનિ સમુદ્રતીરજાનિ ।
કનકવિમલહારભૂષિતાઙ્ગી
	વિહર મયા સહ ભીરુ કાનનાનિ ॥૩૬॥
ઇત્યાર્ષે શ્રીમદ્્રામાયણે વાલ્મીકીયે આદિકાવ્યે સુન્દરકાણ્ડે વિંશઃ સર્ગઃ