അഥ ഏകവിംശഃ സർഗഃ
തസ്യ തദ്വചനം ശ്രുത്വാ സീതാ രൗദ്രസ്യ രക്ഷസഃ।
ആർതാ ദീനസ്വരാ ദീനം പ്രത്യുവാച തതഃ ശനൈഃ॥1॥
ദുഃഖാർതാ രുദതീ സീതാ വേപമാനാ തപസ്വിനീ ।
ചിന്തയന്തീ വരാരോഹാ പതിമേവ പതിവ്രതാ ॥2॥
തൃണമന്തരതഃ കൃത്വാ പ്രത്യുവാച ശുചിസ്മിതാ ।
നിവർതയ മനോ മത്തഃ സ്വജനേ ക്രിയതാം മനഃ॥3॥
ന മാം പ്രാർഥയിതും യുക്തസ്ത്വം സിദ്ധിമിവ പാപകൃത് ।
അകാര്യം ന മയാ കാര്യമേകപത്ന്യാ വിഗർഹിതം ॥4॥
കുലം സമ്പ്രാപ്തയാ പുണ്യം കുലേ മഹതി ജാതയാ ।
ഏവമുക്ത്വാ തു വൈദേഹീ രാവണം തം യശസ്വിനീ ॥5॥
രാവണം പൃഷ്ഠതഃ കൃത്വാ ഭൂയോ വചനമബ്രവീത് ।
നാഹമൗപയികീ ഭാര്യാ പരഭാര്യാ സതീ തവ ॥6॥
സാധു ധർമമവേക്ഷസ്വ സാധു സാധുവ്രതം ചര ।
യഥാ തവ തഥാന്യേഷാം രക്ഷ്യാ ദാരാ നിശാചര ॥7॥
ആത്മാനമുപമാം കൃത്വാ സ്വേഷു ദാരേഷു രമ്യതാം ।
അതുഷ്ടം സ്വേഷു ദാരേഷു ചപലം ചപലേന്ദ്രിയം ।
നയന്തി നികൃതിപ്രജ്ഞം പരദാരാഃ പരാഭവം ॥8॥
ഇഹ സന്തോ ന വാ സന്തി സതോ വാ നാനുവർതസേ ।
യഥാ ഹി വിപരീതാ തേ ബുദ്ധിരാചാരവർജിതാ ॥9॥
വചോ മിഥ്യാ പ്രണീതാത്മാ പഥ്യമുക്തം വിചക്ഷണൈഃ।
രാക്ഷസാനാമഭാവായ ത്വം വാ ന പ്രതിപദ്യസേ ॥10॥
അകൃതാത്മാനമാസാദ്യ രാജാനമനയേ രതം ।
സമൃദ്ധാനി വിനശ്യന്തി രാഷ്ട്രാണി നഗരാണി ച ॥11॥
തഥൈവ ത്വാം സമാസാദ്യ ലങ്കാ രത്നൗഘ സങ്കുലാ ।
അപരാധാത്തവൈകസ്യ നചിരാദ്വിനശിഷ്യതി ॥12॥
സ്വകൃതൈർഹന്യമാനസ്യ രാവണാദീർഘദർശിനഃ।
അഭിനന്ദന്തി ഭൂതാനി വിനാശേ പാപകർമണഃ॥13॥
ഏവം ത്വാം പാപകർമാണം വക്ഷ്യന്തി നികൃതാ ജനാഃ।
ദിഷ്ട്യൈതദ്വ്യസനം പ്രാപ്തോ രൗദ്ര ഇത്യേവ ഹർഷിതാഃ॥14॥
ശക്യാ ലോഭയിതും നാഹമൈശ്വര്യേണ ധനേന വാ ।
അനന്യാ രാഘവേണാഹം ഭാസ്കരേണ യഥാ പ്രഭാ ॥15॥
ഉപധായ ഭുജം തസ്യ ലോകനാഥസ്യ സത്കൃതം ।
കഥം നാമോപധാസ്യാമി ഭുജമന്യസ്യ കസ്യചിത് ॥16॥
അഹമൗപയികീ ഭാര്യാ തസ്യൈവ ച ധരാപതേഃ।
വ്രതസ്നാതസ്യ വിദ്യേവ വിപ്രസ്യ വിദിതാത്മനഃ॥17॥
സാധു രാവണ രാമേണ മാം സമാനയ ദുഃഖിതാം ।
വനേ വാസിതയാ സാർധം കരേണ്വേവ ഗജാധിപം ॥18॥
മിത്രമൗപയികം കർതും രാമഃ സ്ഥാനം പരീപ്സതാ ।
ബന്ധം ചാനിച്ഛതാ ഘോരം ത്വയാസൗ പുരുഷർഷഭഃ॥19॥
വിദിതഃ സ ഹി ധർമജ്ഞഃ ശരണാഗതവത്സലഃ।
തേന മൈത്രീ ഭവതു തേ യദി ജീവിതുമിച്ഛസി ॥20॥
പ്രസാദയസ്വ ത്വം ചൈനം ശരണാഗതവത്സലം ।
മാം ചാസ്മൈ പ്രയതോ ഭൂത്വാ നിര്യാതയിതുമർഹസി ॥21॥
ഏവം ഹി തേ ഭവേത് സ്വസ്തി സമ്പ്രദായ രഘൂത്തമേ ।
അന്യഥാ ത്വം ഹി കുർവാണഃ പരാം പ്രാപ്സ്യസി ചാപദം ॥22॥
വർജയേദ്വജ്രമുത്സൃഷ്ടം വർജയേദന്തകശ്ചിരം ।
ത്വദ്വിധം ന തു സങ്ക്രുദ്ധോ ലോകനാഥഃ സ രാഘവഃ॥23॥
രാമസ്യ ധനുഷഃ ശബ്ദം ശ്രോഷ്യസി ത്വം മഹാസ്വനം ।
ശതക്രതുവിസൃഷ്ടസ്യ നിർഘോഷമശനേരിവ ॥24॥
ഇഹ ശീഘ്രം സുപർവാണോ ജ്വലിതാസ്യാ ഇവോരഗാഃ।
ഇഷവോ നിപതിഷ്യന്തി രാമലക്ഷ്മണലക്ഷിതാഃ॥25॥
രക്ഷാംസി നിഹനിഷ്യന്തഃ പുര്യാമസ്യാം ന സംശയഃ।
അസമ്പാതം കരിഷ്യന്തി പതന്തഃ കങ്കവാസസഃ॥26॥
രാക്ഷസേന്ദ്രമഹാസർപാൻസ രാമഗരുഡോ മഹാൻ ।
ഉദ്ധരിഷ്യതി വേഗേന വൈനതേയ ഇവോരഗാൻ ॥27॥
അപനേഷ്യതി മാം ഭർതാ ത്വത്തഃ ശീഘ്രമരിന്ദമഃ।
അസുരേഭ്യഃ ശ്രിയം ദീപ്താം വിഷ്ണുസ്ത്രിഭിരിവ ക്രമൈഃ॥28॥
ജനസ്ഥാനേ ഹതസ്ഥാനേ നിഹതേ രക്ഷസാം ബലേ ।
അശക്തേന ത്വയാ രക്ഷഃ കൃതമേതദസാധു വൈ ॥29॥
ആശ്രമം തത്തയോഃ ശൂന്യം പ്രവിശ്യ നരസിംഹയോഃ।
ഗോചരം ഗതയോർഭ്രാത്രോരപനീതാ ത്വയാധമ ॥30॥
ന ഹി ഗന്ധമുപാഘ്രായ രാമലക്ഷ്മണയോസ്ത്വയാ ।
ശക്യം സന്ദർശനേ സ്ഥാതും ശുനാ ശാർദൂലയോരിവ ॥31॥
തസ്യ തേ വിഗ്രഹേ താഭ്യാം യുഗഗ്രഹണമസ്ഥിരം ।
വൃത്രസ്യേവേന്ദ്രബാഹുഭ്യാം ബാഹോരേകസ്യ വിഗ്രഹേ ॥32॥
ക്ഷിപ്രം തവ സ നാഥോ മേ രാമഃ സൗമിത്രിണാ സഹ ।
തോയമല്പമിവാദിത്യഃ പ്രാണാനാദാസ്യതേ ശരൈഃ॥33॥
ഗിരിം കുബേരസ്യ ഗതോഽഥവാലയം
	സഭാം ഗതോ വാ വരുണസ്യ രാജ്ഞഃ।
അസംശയം ദാശരഥേർവിമോക്ഷ്യസേ
	മഹാദ്രുമഃ കാലഹതോഽശനേരിവ ॥34॥
ഇത്യാർഷേ ശ്രീമദ്്രാമായണേ വാല്മീകീയേ ആദികാവ്യേ സുന്ദരകാണ്ഡേ ഏകവിംശഃ സർഗഃ