അഥ അഷ്ടാവിംശഃ സർഗഃ
സാ രാക്ഷസേന്ദ്രസ്യ വചോ നിശമ്യ
	തദ് രാവണസ്യ പ്രിയമപ്രിയാർതാ ।
സീതാ വിതത്രാസ യഥാ വനാന്തേ
	സിംഹാഭിപന്നാ ഗജരാജകന്യാ ॥1॥
സാ രാക്ഷസീമധ്യഗതാ ച ഭീരു-
	ര്വാഗ്ഭിർഭൃശം രാവണതർജിതാ ച ।
കാന്താരമധ്യേ വിജനേ വിസൃഷ്ടാ
	ബാലേവ കന്യാ വിലലാപ സീതാ ॥2॥
സത്യം ബതേദം പ്രവദന്തി ലോകേ
	നാകാലമൃത്യുർഭവതീതി സന്തഃ।
യത്രാഹമേവം പരിഭർത്സ്യമാനാ
	ജീവാമി യസ്മാത് ക്ഷണമപ്യപുണ്യാ ॥3॥
സുഖാദ്വിഹീനം ബഹുദുഃഖപൂർണ-
	മിദം തു നൂനം ഹൃദയം സ്ഥിരം മേ ।
വിദീര്യതേ യന്ന സഹസ്രധാദ്യ
	വജ്രാഹതം ശൃംഗമിവാചലസ്യ ॥4॥
നൈവാസ്തി നൂനം മമ ദോഷമത്ര
	വധ്യാഹമസ്യാപ്രിയദർശനസ്യ ।
ഭാവം ന ചാസ്യാഹമനുപ്രദാതു-
	മലം ദ്വിജോ മന്ത്രമിവാദ്വിജായ ॥5॥
തസ്മിന്നനാഗച്ഛതി ലോകനാഥേ
	ഗർഭസ്ഥജന്തോരിവ ശല്യകൃന്തഃ।
നൂനം മമാംഗാന്യചിരാദനാര്യഃ
	ശസ്ത്രൈഃ ശിതൈശ്ഛേത്സ്യതി രാക്ഷസേന്ദ്രഃ॥6॥
ദുഃഖം ബതേദം നനു ദുഃഖിതായാ
	മാസൗ ചിരായാഭിഗമിഷ്യതോ ദ്വൗ ।
ബദ്ധസ്യ വധ്യസ്യ യഥാ നിശാന്തേ
	രാജോപരോധാദിവ തസ്കരസ്യ ॥7॥
ഹാ രാമ ഹാ ലക്ഷ്മണ ഹാ സുമിത്രേ
	ഹാ രാമമാതഃ സഹ മേ ജനന്യഃ।
ഏഷാ വിപദ്യാമ്യഹമല്പഭാഗ്യാ
	മഹാർണവേ നൗരിവ മൂഢവാതാ ॥8॥
തരസ്വിനൗ ധാരയതാ മൃഗസ്യ
	സത്ത്വേന രൂപം മനുജേന്ദ്രപുത്രൗ ।
നൂനം വിശസ്തൗ മമ കാരണാത്തൗ
	സിംഹർഷഭൗ ദ്വാവിവ വൈദ്യുതേന ॥9॥
നൂനം സ കാലോ മൃഗരൂപധാരീ
	മാമല്പഭാഗ്യാം ലുലുഭേ തദാനീം ।
യത്രാര്യപുത്രൗ വിസസർജ മൂഢാ
	രാമാനുജം ലക്ഷ്മണപൂർവജം ച ॥10॥
ഹാ രാമ സത്യവ്രത ദീർഘബാഹോ
	ഹാ പൂർണചന്ദ്രപ്രതിമാനവക്ത്ര ।
ഹാ ജീവലോകസ്യ ഹിതഃ പ്രിയശ്ച
	വധ്യാം ന മാം വേത്സി ഹി രാക്ഷസാനാം ॥11॥
അനന്യദേവത്വമിയം ക്ഷമാ ച
	ഭൂമൗ ച ശയ്യാ നിയമശ്ച ധർമേ ।
പതിവ്രതാത്വം വിഫലം മമേദം
	കൃതം കൃതഘ്നേഷ്വിവ മാനുഷാണാം ॥12॥
മോഘോ ഹി ധർമശ്ചരിതോ മമായം
	തഥൈകപത്നീത്വമിദം നിരർഥകം ।
യാ ത്വാം ന പശ്യാമി കൃശാ വിവർണാ
	ഹീനാ ത്വയാ സംഗമനേ നിരാശാ ॥13॥
പിതുർനിദേശം നിയമേന കൃത്വാ
	വനാന്നിവൃത്തശ്ചരിതവ്രതശ്ച ।
സ്ത്രീഭിസ്തു മന്യേ വിപുലേക്ഷണാഭിഃ
	സംരംസ്യസേ വീതഭയഃ കൃതാർഥഃ॥14॥
അഹം തു രാമ ത്വയി ജാതകാമാ
	ചിരം വിനാശായ നിബദ്ധഭാവാ ।
മോഘം ചരിത്വാഥ തപോവ്രതം ച
	ത്യക്ഷ്യാമി ധിഗ്ജീവിതമല്പഭാഗ്യാം ॥15॥
സഞ്ജീവിതം ക്ഷിപ്രമഹം ത്യജേയം
	വിഷേണ ശസ്ത്രേണ ശിതേന വാപി ।
വിഷസ്യ ദാതാ ന തു മേഽസ്തി കശ്ചി-
	ച്ഛസ്ത്രസ്യ വാ വേശ്മനി രാക്ഷസസ്യ ॥16॥
ശോകാഭിതപ്താ ബഹുധാ വിചിന്ത്യ
	സീതാഥ വേണീഗ്രഥനം ഗൃഹീത്വാ ।
ഉദ്ബദ്ധ്യ വേണ്യുദ്ഗ്രഥനേന ശീഘ്ര-
	മഹം ഗമിഷ്യാമി യമസ്യ മൂലം ॥17॥
ഉപസ്ഥിതാ സാ മൃദുസർവഗാത്രീ
	ശാഖാം ഗൃഹീത്വാ ച നഗസ്യ തസ്യ ।
തസ്യാസ്തു രാമം പരിചിന്തയന്ത്യാ
	രാമാനുജം സ്വം ച കുലം ശുഭാംഗ്യാഃ॥18॥
തസ്യാ വിശോകാനി തദാ ബഹൂനി
	ധൈര്യാർജിതാനി പ്രവരാണി ലോകേ ।
പ്രാദുർനിമിത്താനി തദാ ബഭൂവുഃ
	പുരാപി സിദ്ധാന്യുപലക്ഷിതാനി ॥19॥
ഇത്യാർഷേ ശ്രീമദ്്രാമായണേ വാല്മീകീയേ ആദികാവ്യേ സുന്ദരകാണ്ഡേ അഷ്ടാവിംശഃ സർഗഃ