അഥ അഷ്ടാത്രിംശഃ സർഗഃ തതഃ സ കപിശാർദൂലസ്തേന വാക്യേന തോഷിതഃ। സീതാമുവാച തച്ഛ്രുത്വാ വാക്യം വാക്യവിശാരദഃ॥1॥ യുക്തരൂപം ത്വയാ ദേവി ഭാഷിതം ശുഭദർശനേ । സദൃശം സ്ത്രീസ്വഭാവസ്യ സാധ്വീനാം വിനയസ്യ ച ॥2॥ സ്ത്രീത്വാന്ന ത്വം സമർഥാസി സാഗരം വ്യതിവർതിതും । മാമധിഷ്ഠായ വിസ്തീർണം ശതയോജനമായതം ॥3॥ ദ്വിതീയം കാരണം യച്ച ബ്രവീഷി വിനയാന്വിതേ । രാമാദന്യസ്യ നാർഹാമി സംസർഗമിതി ജാനകി ॥4॥ ഏതത്തേ ദേവി സദൃശം പത്ന്യാസ്തസ്യ മഹാത്മനഃ। കാ ഹ്യന്യാ ത്വാമൃതേ ദേവി ബ്രൂയാദ്വചനമീദൃശം ॥5॥ ശ്രോഷ്യതേ ചൈവ കാകുത്സ്ഥഃ സർവം നിരവശേഷതഃ। ചേഷ്ടിതം യത്ത്വയാ ദേവി ഭാഷിതം ച മമാഗ്രതഃ॥6॥ കാരണൈർബഹുഭിർദേവി രാമ പ്രിയചികീർഷയാ । സ്നേഹപ്രസ്കന്നമനസാ മയൈതത്സമുദീരിതം ॥7॥ ലങ്കായാ ദുഷ്പ്രവേശത്വാദ്ദുസ്തരത്വാന്മഹോദധേഃ। സാമർഥ്യാദാത്മനശ്ചൈവ മയൈതത്സമുദീരിതം ॥8॥ ഇച്ഛാമി ത്വാം സമാനേതുമദ്യൈവ രഘുനന്ദിനാ । ഗുരുസ്നേഹേന ഭക്ത്യാ ച നാന്യഥാ തദുദാഹൃതം ॥9॥ യദി നോത്സഹതേ യാതും മയാ സാർധമനിന്ദിതേ । അഭിജ്ഞാനം പ്രയച്ഛ ത്വം ജാനീയാദ്രാഘവോ ഹി യത് ॥10॥ ഏവമുക്താ ഹനുമതാ സീതാ സുരസുതോപമാ । ഉവാച വചനം മന്ദം ബാഷ്പപ്രഗ്രഥിതാക്ഷരം ॥11॥ ഇദം ശ്രേഷ്ഠമഭിജ്ഞാനം ബ്രൂയാസ്ത്വം തു മമ പ്രിയം । ശൈലസ്യ ചിത്രകൂടസ്യ പാദേ പൂർവോത്തരേ പദേ ॥12॥ താപസാശ്രമവാസിന്യാഃ പ്രാജ്യമൂലഫലോദകേ । തസ്മിൻസിദ്ധാശ്രിതേ ദേശേ മന്ദാകിന്യവിദൂരതഃ॥13॥ തസ്യോപവനഖണ്ഡേഷു നാനാപുഷ്പസുഗന്ധിഷു । വിഹൃത്യ സലിലേ ക്ലിന്നോ മമാങ്കേ സമുപാവിശഃ॥14॥ തതോ മാംസസമായുക്തോ വായസഃ പര്യതുണ്ഡയത് । തമഹം ലോഷ്ടമുദ്യമ്യ വാരയാമി സ്മ വായസം ॥15॥ ദാരയൻസ ച മാം കാകസ്തത്രൈവ പരിലീയതേ । ന ചാപ്യുപാരമന്മാംസാദ്ഭക്ഷാർഥീ ബലിഭോജനഃ॥16॥ ഉത്കർഷന്ത്യാം ച രശനാം ക്രുദ്ധായാം മയി പക്ഷിണേ । സ്രംസമാനേ ച വസനേ തതോ ദൃഷ്ടാ ത്വയാ ഹ്യഹം ॥17॥ ത്വയാ വിഹസിതാ ചാഹം ക്രുദ്ധാ സംലജ്ജിതാ തദാ । ഭക്ഷ്യ ഗൃദ്ധേന കാകേന ദാരിതാ ത്വാമുപാഗതാ ॥18॥ തതഃ ശ്രാന്താഹമുത്സംഗമാസീനസ്യ തവാവിശം । ക്രുധ്യന്തീവ പ്രഹൃഷ്ടേന ത്വയാഹം പരിസാന്ത്വിതാ ॥19॥ ബാഷ്പപൂർണമുഖീ മന്ദം ചക്ഷുഷീ പരിമാർജതീ । ലക്ഷിതാഹം ത്വയാ നാഥ വായസേന പ്രകോപിതാ ॥20॥ പരിശ്രമാച്ച സുപ്താ ഹേ രാഘവാങ്കേഽസ്മ്യഹം ചിരം । പര്യായേണ പ്രസുപ്തശ്ച മമാങ്കേ ഭരതാഗ്രജഃ॥21॥ സ തത്ര പുനരേവാഥ വായസഃ സമുപാഗമത് । തതഃ സുപ്തപ്രബുദ്ധാം മാം രാഘവാങ്കാത് സമുത്ഥിതാം । വായസഃ സഹസാഗമ്യ വിദദാര സ്തനാന്തരേ ॥22॥ പുനഃ പുനരഥോത്പത്യ വിദദാര സ മാം ഭൃശം । തതഃ സമുത്ഥിതോ രാമോ മുക്തൈഃ ശോണിതബിന്ദുഭിഃ॥23॥ സ മാം ദൃഷ്ട്വാ മഹാബാഹുർവിതുന്നാം സ്തനയോസ്തദാ । ആശീവിഷ ഇവ ക്രുദ്ധഃ ശ്വസൻ വാക്യമഭാഷത ॥24॥ കേന തേ നാഗനാസോരു വിക്ഷതം വൈ സ്തനാന്തരം । കഃ ക്രീഡതി സരോഷേണ പഞ്ചവക്ത്രേണ ഭോഗിനാ ॥25॥ വീക്ഷമാണസ്തതസ്തം വൈ വായസം സമവൈക്ഷത । നഖൈഃ സരുധിരൈസ്തീക്ഷ്ണൈർമാമേവാഭിമുഖം സ്ഥിതം ॥26॥ പുത്രഃ കില സ ശക്രസ്യ വായസഃ പതതാം വരഃ। ധരാന്തരം ഗതഃ ശീഘ്രം പവനസ്യ ഗതൗ സമഃ॥27॥ തതസ്തസ്മിന്മഹാബാഹുഃ കോപസംവർതിതേക്ഷണഃ। വായസേ കൃതവാൻക്രൂരാം മതിം മതിമതാം വരഃ॥28॥ സ ദർഭസംസ്തരാദ്ഗൃഹ്യ ബ്രഹ്മണോഽസ്ത്രേണ യോജയേത് । സ ദീപ്ത ഇവ കാലാഗ്നിർജജ്വാലാഭിമുഖോ ദ്വിജം ॥29॥ സ തം പ്രദീപ്തം ചിക്ഷേപ ദർഭം തം വായസം പ്രതി । തതസ്തു വായസം ദർഭഃ സോഽമ്ബരേഽനുജഗാമ ഹ ॥30॥ അനുസൃഷ്ടസ്തദാ കാകോ ജഗാമ വിവിധാം ഗതിം । ത്രാണകാമ ഇമം ലോകം സർവം വൈ വിചചാര ഹ ॥31॥ സ പിത്രാ ച പരിത്യക്തഃ സർവൈശ്ച പരമർഷിഭിഃ। ത്രീഁല്ലോകാൻസമ്പരിക്രമ്യ തമേവ ശരണം ഗതഃ॥32॥ സ തം നിപതിതം ഭൂമൗ ശരണ്യഃ ശരണാഗതം । വധാർഹമപി കാകുത്സ്ഥഃ കൃപയാ പര്യപാലയത് ॥33॥ പരിദ്യൂനം വിവർണം ച പതമാനം തമബ്രവീത് । മോഘംമസ്ത്രം ന ശക്യം തു ബ്രാഹ്മം കർതും തദുച്യതാം ॥34॥ തതസ്തസ്യാക്ഷി കാകസ്യ ഹിനസ്തി സ്മ സ ദക്ഷിണം । ദത്ത്വാ തു ദക്ഷിണം നേത്രം പ്രാണേഭ്യഃ പരിരക്ഷിതഃ॥35॥ സ രാമായ നമസ്കൃത്വാ രാജ്ഞേ ദശരഥായ ച । വിസൃഷ്ടസ്തേന വീരേണ പ്രതിപേദേ സ്വമാലയം ॥36॥ മത്കൃതേ കാകമാത്രേഽപി ബ്രഹ്മാസ്ത്രം സമുദീരിതം । കസ്മാദ്യോ മാഹരത്ത്വത്തഃ ക്ഷമസേ തം മഹീപതേ ॥37॥ സ കുരുഷ്വ മഹോത്സാഹാം കൃപാം മയി നരർഷഭ । ത്വയാ നാഥവതീ നാഥ ഹ്യനാഥാ ഇവ ദൃശ്യതേ ॥38॥ ആനൃശംസ്യം പരോ ധർമസ്ത്വത്ത ഏവ മയാ ശ്രുതം । ജാനാമി ത്വാം മഹാവീര്യം മഹോത്സാഹം മഹാബലം ॥39॥ അപാരപാരമക്ഷോഭ്യം ഗാംഭീര്യാത്സാഗരോപമം । ഭർതാരം സസമുദ്രായാ ധരണ്യാ വാസവോപമം ॥40॥ ഏവമസ്ത്രവിദാം ശ്രേഷ്ഠോ ബലവാൻ സത്ത്വവാനപി । കിമർഥമസ്ത്രം രക്ഷഃസു ന യോജയസി രാഘവ ॥41॥ ന നാഗാ നാപി ഗന്ധർവാ ന സുരാ ന മരുദ്ഗണാഃ। രാമസ്യ സമരേ വേഗം ശക്താഃ പ്രതിസമീഹിതും ॥42॥ തസ്യ വീര്യവതഃ കശ്ചിദ്യദ്യസ്തി മയി സംഭ്രമഃ। കിമർഥം ന ശരൈസ്തീക്ഷ്ണൈഃ ക്ഷയം നയതി രാക്ഷസാൻ ॥43॥ ഭ്രാതുരാദേശമാദായ ലക്ഷ്മണോ വാ പരന്തപഃ। കസ്യ ഹേതോർന മാം വീരഃ പരിത്രാതി മഹാബലഃ॥44॥ യദി തൗ പുരുഷവ്യാഘ്രൗ വായ്വിന്ദ്രസമതേജസൗ । സുരാണാമപി ദുർധർഷൗ കിമർഥം മാമുപേക്ഷതഃ॥45॥ മമൈവ ദുഷ്കൃതം കിഞ്ചിന്മഹദസ്തി ന സംശയഃ। സമർഥാവപി തൗ യന്മാം നാവേക്ഷേതേ പരന്തപൗ ॥46॥ വൈദേഹ്യാ വചനം ശ്രുത്വാ കരുണം സാശ്രുഭാഷിതം । അഥാബ്രവീന്മഹാതേജാ ഹനുമാൻ ഹരിയൂഥപഃ॥47॥ ത്വച്ഛോകവിമുഖോ രാമോ ദേവി സത്യേന തേ ശപേ । രാമേ ദുഃഖാഭിപന്നേ തു ലക്ഷ്മണഃ പരിതപ്യതേ ॥48॥ കഥഞ്ചിദ്ഭവതീ ദൃഷ്ടാ ന കാലഃ പരിശോചിതും । ഇമം മുഹൂർതം ദുഃഖാനാമന്തം ദ്രക്ഷ്യസി ശോഭനേ ॥49॥ താവുഭൗ പുരുഷവ്യാഘ്രൗ രാജപുത്രൗ മഹാബലൗ । ത്വദ്ദർശനകൃതോത്സാഹൗ ലോകാൻ ഭസ്മീകരിഷ്യതഃ॥50॥ ഹത്ത്വാ ച സമരക്രൂരം രാവണം സഹബാന്ധവം । രാഘവസ്ത്വാം വിശാലാക്ഷി സ്വാം പുരീം പ്രതി നേഷ്യതി ॥51॥ ബ്രൂഹി യദ്രാഘവോ വാച്യോ ലക്ഷ്മണശ്ച മഹാബലഃ। സുഗ്രീവോ വാപി തേജസ്വീ ഹരയോ വാ സമാഗതാഃ॥52॥ ഇത്യുക്തവതി തസ്മിംശ്ച സീതാ പുനരഥാബ്രവീത് । കൗസല്യാ ലോകഭർതാരം സുഷുവേ യം മനസ്വിനീ ॥53॥ തം മമാർഥേ സുഖം പൃച്ഛ ശിരസാ ചാഭിവാദയ । സ്രജശ്ച സർവരത്നാനി പ്രിയായാശ്ച വരാംഗനാഃ॥54॥ ഐശ്വര്യം ച വിശാലായാം പൃഥിവ്യാമപി ദുർലഭം । പിതരം മാതരം ചൈവ സംമാന്യാഭിപ്രസാദ്യ ച ॥55॥ അനുപ്രവ്രജിതോ രാമം സുമിത്രാ യേന സുപ്രജാഃ। ആനുകൂല്യേന ധർമാത്മാ ത്യക്ത്വാ സുഖമനുത്തമം ॥56॥ അനുഗച്ഛതി കാകുത്സ്ഥം ഭ്രാതരം പാലയന്വനേ । സിംഹസ്കന്ധോ മഹാബാഹുർമനസ്വീ പ്രിയദർശനഃ॥57॥ പിതൃവദ്വർതതേ രാമേ മാതൃവന്മാം സമാചരത് । ഹ്രിയമാണാം തദാ വീരോ ന തു മാം വേദ ലക്ഷ്മണഃ॥58॥ വൃദ്ധോപസേവീ ലക്ഷ്മീവാഞ്ശക്തോ ന ബഹുഭാഷിതാ । രാജപുത്രഃ പ്രിയശ്രേഷ്ഠഃ സദൃശഃ ശ്വശുരസ്യ മേ ॥59॥ മത്തഃ പ്രിയതരോ നിത്യം ഭ്രാതാ രാമസ്യ ലക്ഷ്മണഃ। നിയുക്തോ ധുരി യസ്യാം തു താമുദ്വഹതി വീര്യവാൻ ॥60॥ യം ദൃഷ്ട്വാ രാഘവോ നൈവ വൃത്തമാര്യമനുസ്മരത് । സ മമാർഥായ കുശലം വക്തവ്യോ വചനാന്മമ ॥61॥ മൃദുർനിത്യം ശുചിർദക്ഷഃ പ്രിയോ രാമസ്യ ലക്ഷ്മണഃ। യഥാ ഹി വാനരശ്രേഷ്ഠ ദുഃഖക്ഷയകരോ ഭവേത് ॥62॥ ത്വമസ്മിൻ കാര്യനിർവാഹേ പ്രമാണം ഹരിയൂഥപ । രാഘവസ്ത്വത്സമാരംഭാന്മയി യത്നപരോ ഭവേത് ॥63॥ ഇദം ബ്രൂയാശ്ച മേ നാഥം ശൂരം രാമം പുനഃ പുനഃ। ജീവിതം ധാരയിഷ്യാമി മാസം ദശരഥാത്മജ ॥64॥ ഊർധ്വം മാസാന്ന ജീവേയം സത്യേനാഹം ബ്രവീമി തേ । രാവണേനോപരുദ്ധാം മാം നികൃത്യാ പാപകർമണാ । ത്രാതുമർഹസി വീര ത്വം പാതാലാദിവ കൗശികീം ॥65॥ തതോ വസ്ത്രഗതം മുക്ത്വാ ദിവ്യം ചൂഡാമണിം ശുഭം । പ്രദേയോ രാഘവായേതി സീതാ ഹനുമതേ ദദൗ ॥66॥ പ്രതിഗൃഹ്യ തതോ വീരോ മണിരത്നമനുത്തമം । അംഗുല്യാ യോജയാമാസ നഹ്യസ്യ പ്രാഭവദ്ഭുജഃ॥67॥ മണിരത്നം കപിവരഃ പ്രതിഗൃഹ്യാഭിവാദ്യ ച । സീതാം പ്രദക്ഷിണം കൃത്വാ പ്രണതഃ പാർശ്വതഃ സ്ഥിതഃ॥68॥ ഹർഷേണ മഹതാ യുക്തഃ സീതാദർശനജേന സഃ। ഹൃദയേന ഗതോ രാമം ലക്ഷ്മണം ച സലക്ഷണം ॥69॥ മണിവരമുപഗൃഹ്യ തം മഹാർഹം ജനകനൃപാത്മജയാ ധൃതം പ്രഭാവാത് । ഗിരിവരപവനാവധൂതമുക്തഃ സുഖിതമനാഃ പ്രതിസങ്ക്രമം പ്രപേദേ ॥70॥ ഇത്യാർഷേ ശ്രീമദ്്രാമായണേ വാല്മീകീയേ ആദികാവ്യേ സുന്ദരകാണ്ഡേ അഷ്ടാത്രിംശഃ സർഗഃ