അഥ പഞ്ചാശഃ സർഗഃ
തമുദ്വീക്ഷ്യ മഹാബാഹുഃ പിംഗാക്ഷം പുരതഃ സ്ഥിതം ।
രോഷേണ മഹതാഽഽവിഷ്ടോ രാവണോ ലോകരാവണഃ॥1॥
ശങ്കാഹതാത്മാ ദധ്യൗ സ കപീന്ദ്രം തേജസാവൃതം ।
കിമേഷ ഭഗവാന്നന്ദീ ഭവേത്സാക്ഷാദിഹാഗതഃ॥2॥
യേന ശപ്തോഽസ്മി കൈലാസേ മയാ പ്രഹസിതേ പുരാ ।
സോഽയം വാനരമൂർതിഃ സ്യാത്കിംസ്വിദ്ബാണോഽപി വാസുരഃ॥3॥
സ രാജാ രോഷതാമ്രാക്ഷഃ പ്രഹസ്തം മന്ത്രിസത്തമം ।
കാലയുക്തമുവാചേദം വചോ വിപുലമർഥവത് ॥4॥
ദുരാത്മാ പൃച്ഛ്യതാമേഷ കുതഃ കിം വാസ്യ കാരണം ।
വനഭംഗേ ച കോഽസ്യാർഥോ രാക്ഷസാനാം ച തർജനേ ॥5॥
മത്പുരീമപ്രധൃഷ്യാം വൈ ഗമനേ കിം പ്രയോജനം ।
ആയോധനേ വാ കിം കാര്യം പൃച്ഛയതാമേഷ ദുർമതിഃ॥6॥
രാവണസ്യ വചഃ ശ്രുത്വാ പ്രഹസ്തോ വാക്യമബ്രവീത് ।
സമാശ്വസിഹി ഭദ്രം തേ ന ഭീഃ കാര്യാ ത്വയാ കപേ ॥7॥
യദി താവത്ത്വമിന്ദ്രേണ പ്രേഷിതോ രാവണാലയം ।
തത്ത്വമാഖ്യാഹി മാ തേ ഭൂദ്ഭയം വാനര മോക്ഷ്യസേ ॥8॥
യദി വൈശ്രവണസ്യ ത്വം യമസ്യ വരുണസ്യ ച ।
ചാരുരൂപമിദം കൃത്വാ പ്രവിഷ്ടോ നഃ പുരീമിമാം ॥9॥
വിഷ്ണുനാ പ്രേഷിതോ വാപി ദൂതോ വിജയകാങ്ക്ഷിണാ ।
നഹി തേ വാനരം തേജോ രൂപമാത്രം തു വാനരം ॥10॥
തത്ത്വതഃ കഥയസ്വാദ്യ തതോ വാനര മോക്ഷ്യസേ ।
അനൃതം വദതശ്ചാപി ദുർലഭം തവ ജീവിതം ॥11॥
അഥവാ യന്നിമിത്തസ്തേ പ്രവേശോ രാവണാലയേ ।
ഏവമുക്തോ ഹരിവരസ്തദാ രക്ഷോഗണേശ്വരം ॥12॥
അബ്രവീന്നാസ്മി ശക്രസ്യ യമസ്യ വരുണസ്യ ച ।
ധനദേന ന മേ സഖ്യം വിഷ്ണുനാ നാസ്മി ചോദിതഃ॥13॥
ജാതിരേവ മമ ത്വേഷാ വാനരോഽഹമിഹാഗതഃ।
ദർശനേ രാക്ഷസേന്ദ്രസ്യ തദിദം ദുർലഭം മയാ ॥14॥
വനം രാക്ഷസരാജസ്യ ദർശനാർഥം വിനാശിതം ।
തതസ്തേ രാക്ഷസാഃ പ്രാപ്താ ബലിനോ യുദ്ധകാങ്ക്ഷിണഃ॥15॥
രക്ഷണാർഥം ച ദേഹസ്യ പ്രതിയുദ്ധാ മയാ രണേ ।
അസ്ത്രപാശൈർന ശക്യോഽഹം ബദ്ധും ദേവാസുരൈരപി ॥16॥
പിതാമഹാദേഷ വരോ മമാപി ഹി സമാഗതഃ।
രാജാനം ദ്രഷ്ടുകാമേന മയാസ്ത്രമനുവർതിതം ॥17॥
വിമുക്തോഽപ്യഹമസ്ത്രേണ രാക്ഷസൈസ്ത്വഭിവേദിതഃ।
കേനചിദ് രാമകാര്യേണ ആഗതോഽസ്മി തവാന്തികം ॥18॥
ദൂതോഽഹമിതി വിജ്ഞായ രാഘവസ്യാമിതൗജസഃ।
ശ്രൂയതാമേവ വചനം മമ പഥ്യമിദം പ്രഭോ ॥19॥
ഇത്യാർഷേ ശ്രീമദ്്രാമായണേ വാല്മീകീയേ ആദികാവ്യേ സുന്ദരകാണ്ഡേ പഞ്ചാശഃ സർഗഃ