അഥ പഞ്ചപഞ്ചാശഃ സർഗഃ
സന്ദീപ്യമാനാം വിത്രസ്താം ത്രസ്തരക്ഷോഗണാം പുരീം ।
അവേക്ഷ്യ ഹാനുമാഁല്ലങ്കാം ചിന്തയാമാസ വാനരഃ॥1॥
തസ്യാഭൂത്സുമഹാംസ്ത്രാസഃ കുത്സാ ചാത്മന്യജായത ।
ലങ്കാം പ്രദഹതാ കർമ കിംസ്വിത്കൃതമിദം മയാ ॥2॥
ധന്യാഃ ഖലു മഹാത്മാനോ യേ ബുദ്ധ്യാ കോപമുത്ഥിതം ।
നിരുന്ധന്തി മഹാത്മാനോ ദീപ്തമഗ്നിമിവാംഭസാ ॥3॥
ക്രുദ്ധഃ പാപം ന കുര്യാത്കഃ ക്രുദ്ധോ ഹന്യാദ്ഗുരൂനപി ।
ക്രുദ്ധഃ പരുഷയാ വാചാ നരസ്സാധൂനധിക്ഷിപേത് ॥4॥
വാച്യാവാച്യം പ്രകുപിതോ ന വിജാനാതി കർഹിചിത് ।
നാകാര്യമസ്തി ക്രുദ്ധസ്യ നാവാച്യം വിദ്യതേ ക്വചിത് ॥5॥
യഃ സമുത്പതിതം ക്രോധം ക്ഷമയൈവ നിരസ്യതി ।
യഥോരഗസ്ത്വചം ജീർണാം സ വൈ പുരുഷ ഉച്യതേ ॥6॥
ധിഗസ്തു മാം സുദുർബുദ്ധിം നിർലജ്ജം പാപകൃത്തമം ।
അചിന്തയത്വാ താം സീതാമഗ്നിദം സ്വാമിഘാതകം ॥7॥
യദി ദഗ്ധാ ത്വിയം സർവാ നൂനമാര്യാപി ജാനകീ ।
ദഗ്ധാ തേന മയാ ഭർതുർഹതം കാര്യമജാനതാ ॥8॥
യദർഥമയമാരംഭസ്തത്കാര്യമവസാദിതം ।
മയാ ഹി ദഹതാ ലങ്കാം ന സീതാ പരിരക്ഷിതാ ॥9॥
ഈഷത്കാര്യമിദം കാര്യം കൃതമാസീന്ന സംശയഃ।
തസ്യ ക്രോധാഭിഭൂതേന മയാ മൂലക്ഷയഃ കൃതഃ॥10॥
വിനഷ്ടാ ജാനകീ വ്യക്തം ന ഹ്യദഗ്ധഃ പ്രദൃശ്യതേ ।
ലങ്കായാഃ കശ്ചിദുദ്ദേശഃ സർവാ ഭസ്മീകൃതാ പുരീ ॥11॥
യദി തദ്വിഹതം കാര്യം മയാ പ്രജ്ഞാവിപര്യയാത് ।
ഇഹൈവ പ്രാണസംന്യാസോ മമാപി ഹ്യദ്യ രോചതേ ॥12॥
കിമഗ്നൗ നിപതാമ്യദ്യ ആഹോസ്വിദ്വഡവാമുഖേ ।
ശരീരമിഹ സത്ത്വാനാം ദദ്മി സാഗരവാസിനാം ॥13॥
കഥം നു ജീവതാ ശക്യോ മയാ ദ്രഷ്ടും ഹരീശ്വരഃ।
തൗ വാ പുരുഷശാർദൂലൗ കാര്യസർവസ്വഘാതിനാ ॥14॥
മയാ ഖലു തദേവേദം രോഷദോഷാത്പ്രദർശിതം ।
പ്രഥിതം ത്രിഷു ലോകേഷു കപിത്വമനവസ്ഥിതം ॥15॥
ധിഗസ്തു രാജസം ഭാവമനീശമനവസ്ഥിതം ।
ഈശ്വരേണാപി യദ്രാഗാന്മയാ സീതാ ന രക്ഷിതാ ॥16॥
വിനഷ്ടായാം തു സീതായാം താവുഭൗ വിനശിഷ്യതഃ।
തയോർവിനാശേ സുഗ്രീവഃ സബന്ധുർവിനശിഷ്യതി ॥17॥
ഏതദേവ വചഃ ശ്രുത്വാ ഭരതോ ഭ്രാതൃവത്സലഃ।
ധർമാത്മാ സഹശത്രുഘ്നഃ കഥം ശക്ഷ്യതി ജീവിതും ॥18॥
ഇക്ഷ്വാകുവംശേ ധർമിഷ്ഠേ ഗതേ നാശമസംശയം ।
ഭവിഷ്യന്തി പ്രജാഃ സർവാഃ ശോകസന്താപപീഡിതാഃ॥19॥
തദഹം ഭാഗ്യരഹിതോ ലുപ്തധർമാർഥസംഗ്രഹഃ।
രോഷദോഷപരീതാത്മാ വ്യക്തം ലോകവിനാശനഃ॥20॥
ഇതി ചിന്തയതസ്തസ്യ നിമിത്താന്യുപപേദിരേ ।
പൂർവമപ്യുപലബ്ധാനി സാക്ഷാത്പുനരചിന്തയത് ॥21॥
അഥ വാ ചാരുസർവാംഗീ രക്ഷിതാ സ്വേന തേജസാ ।
ന നശിഷ്യതി കല്യാണീ നാഗ്നിരഗ്നൗ പ്രവർതതേ ॥22॥
നഹി ധർമാത്മനസ്തസ്യ ഭാര്യാമമിതതേജസഃ।
സ്വചരിത്രാഭിഗുപ്താം താം സ്പ്രഷ്ടുമർഹതി പാവകഃ॥23॥
നൂനം രാമപ്രഭാവേണ വൈദേഹ്യാഃ സുകൃതേന ച ।
യന്മാം ദഹനകർമായം നാദഹദ്ധവ്യവാഹനഃ॥24॥
ത്രയാണാം ഭരതാദീനാം ഭ്രാതൄണാം ദേവതാ ച യാ ।
രാമസ്യ ച മനഃകാന്താ സാ കഥം വിനശിഷ്യതി ॥25॥
യദ്വാ ദഹനകർമായം സർവത്ര പ്രഭുരവ്യയഃ।
ന മേ ദഹതി ലാംഗൂലം കഥമാര്യാം പ്രധക്ഷ്യതി ॥26॥
പുനശ്ചാചിന്തയത്തത്ര ഹനുമാന്വിസ്മിതസ്തദാ ।
ഹിരണ്യനാഭസ്യ ഗിരേർജലമധ്യേ പ്രദർശനം ॥27॥
തപസാ സത്യവാക്യേന അനന്യത്വാച്ച ഭർതരി ।
അസൗ വിനിർദഹേദഗ്നിം ന താമഗ്നിഃ പ്രധക്ഷ്യതി ॥28॥
സ തഥാ ചിന്തയംസ്തത്ര ദേവ്യാ ധർമപരിഗ്രഹം ।
ശുശ്രാവ ഹനുമാംസ്തത്ര ചാരണാനാം മഹാത്മനാം ॥29॥
അഹോ ഖലു കൃതം കർമ ദുർവിഗാഹം ഹനൂമതാ ।
അഗ്നിം വിസൃജതാ തീക്ഷ്ണം ഭീമം രാക്ഷസസദ്മനി ॥30॥
പ്രപലായിതരക്ഷഃ സ്ത്രീബാലവൃദ്ധസമാകുലാ ।
ജനകോലാഹലാധ്മാതാ ക്രന്ദന്തീവാദ്രികന്ദരൈഃ ॥31॥
ദഗ്ധേയം നഗരീ ലങ്കാ സാട്ടപ്രാകാരതോരണാ ।
ജാനകീ ന ച ദഗ്ധേതി വിസ്മയോഽദ്ഭുത ഏവ നഃ॥32॥
ഇതി ശുശ്രാവ ഹനുമാൻ വാചം താമമൃതോപമാം ।
ബഭൂവ ചാസ്യ മനസോ ഹർഷസ്തത്കാലസംഭവഃ॥33॥
സ നിമിത്തൈശ്ച ദൃഷ്ടാർഥൈഃ കാരണൈശ്ച മഹാഗുണൈഃ।
ഋഷിവാക്യൈശ്ച ഹനുമാനഭവത്പ്രീതമാനസഃ॥34॥
തതഃ കപിഃ പ്രാപ്തമനോരഥാർഥ-
	സ്താമക്ഷതാം രാജസുതാം വിദിത്വാ ।
പ്രത്യക്ഷതസ്താം പുനരേവ ദൃഷ്ട്വാ
	പ്രതിപ്രയാണായ മതിം ചകാര ॥35॥
ഇത്യാർഷേ ശ്രീമദ്്രാമായണേ വാല്മീകീയേ ആദികാവ്യേ സുന്ദരകാണ്ഡേ പഞ്ചപഞ്ചാശഃ സർഗഃ