అథ షట్షష్టితమః సర్గః
ఏవముక్తో హనుమతా రామో దశరథాత్మజః।
తం మణిం హృదయే కృత్వా రురోద సహలక్ష్మణః॥1॥
తం తు దృష్ట్వా మణిశ్రేష్ఠం రాఘవః శోకకర్శితః।
నేత్రాభ్యామశ్రుపూర్ణాభ్యాం సుగ్రీవమిదమబ్రవీత్ ॥2॥
యథైవ ధేనుః స్రవతి స్నేహాద్ వత్సస్య వత్సలా ।
తథా మమాపి హృదయం మణిశ్రేష్ఠస్య దర్శనాత్ ॥3॥
మణిరత్నమిదం దత్తం వైదేహ్యాః శ్వశురేణ మే ।
వధూకాలే యథా బద్ధమధికం మూర్ధ్ని శోభతే ॥4॥
అయం హి జలసమ్భూతో మణిః ప్రవరపూజితః।
యజ్ఞే పరమతుష్టేన దత్తః శక్రేణ ధీమతా ॥5॥
ఇమం దృష్ట్వా మణిశ్రేష్ఠం తథా తాతస్య దర్శనమ్ ।
అద్యాస్మ్యవగతః సౌమ్య వైదేహస్య తథా విభోః॥6॥
అయం హి శోభతే తస్యాః ప్రియాయా మూర్ధ్ని మే మణిః।
అద్యాస్య దర్శనేనాహం ప్రాప్తాం తామివ చిన్తయే ॥7॥
కిమాహ సీతా వైదేహీ బ్రూహి సౌమ్య పునః పునః।
పరాసుమివ తోయేన సిఞ్చన్తీ వాక్యవారిణా ॥8॥
ఇతస్తు కిం దుఃఖతరం యదిమం వారిసమ్భవమ్ ।
మణిం పశ్యామి సౌమిత్రే వైదేహీమాగతాం వినా ॥9॥
చిరం జీవతి వైదేహీ యది మాసం ధరిష్యతి ।
క్షణం వీర న జీవేయం వినా తామసితేక్షణామ్ ॥10॥
నయ మామపి తం దేశం యత్ర దృష్టా మమ ప్రియా ।
న తిష్ఠేయం క్షణమపి ప్రవృత్తిముపలభ్య చ ॥11॥
కథం సా మమ సుశ్రోణి భీరు భీరుః సతీ తదా ।
భయావహానాం ఘోరాణాం మధ్యే తిష్ఠతి రక్షసామ్ ॥12॥
శారదస్తిమిరోన్ముక్తో నూనం చన్ద్ర ఇవామ్బుదైః।
ఆవృతో వదనం తస్యా న విరాజతి సామ్ప్రతమ్ ॥13॥
కిమాహ సీతా హనుమంస్తత్త్వతః కథయస్వ మే ।
ఏతేన ఖలు జీవిష్యే భేషజేనాతురో యథా ॥14॥
మధురా మధురాలాపా కిమాహ మమ భామినీ ।
మద్విహీనా వరారోహా హనుమన్కథయస్వ మే ।
దుఃఖాద్దుఃఖతరం ప్రాప్య కథం జీవతి జానకీ ॥15॥
ఇత్యార్షే శ్రీమద్్రామాయణే వాల్మీకీయే ఆదికావ్యే సున్దరకాణ్డే షట్షష్టితమః సర్గః